91Èȱ¬

Roedd ei golli ac yntau yn ddyn cymharol ifanc wedi iddo ymladd yn ddewr yn erbyn y gwaeledd a'i daliodd yn achos tristwch mawr i bawb a'i hadwaenai. Doedd ryfedd yn y byd i'w arwyl ym Mhentrebychan fod yn achlysur a welodd gannoedd yn talu'r deyrnged olaf.

Lle cynnes yng nghalon pawb

Roedd y nifer sylweddol o hen gyfeillion Gwyn o fyd y bêl hirgron a oedd yn bresennol, y diwrnod hwnnw, yn dyst i'r ffaith iddo ennill parch ac edmygedd ei gyd-chwaraewyr a lle cynnes yng nghalon pawb a ddaeth i'w adnabod.

Yn sicr, roedd yn un o'r chwaraewyr gorau a fu ar feysydd rygbi y Gogledd ac, yn wir, trwy Gymru ben baladr.

Daeth i fyny i'r Gogledd o'i ardal enedigol yn y De yn wr ifanc iawn i ddechrau ar ei yrfa yn yr Heddlu, a gellir dweud yn bur sicr y byddai Gwyn, petai wedi aros yn y De a chael chwarae i un o'n prif glybiau, wedi chwarae llawer gwaith dros Gymru.

Yn ystod yr wythdegau a dechrau'r nawdegau fe ddigwyddodd i Glwb Rygbi Wrecsam allu casglu nifer o chwaraewyr dawnus at ei gilydd a chreu tîm na welir ei fath byth eto yn y Gogledd mae'n debyg.

Cryfder y blaenwyr

Os oes un gyfrinach arbennig ynglyn â'u llwyddiant fel tîm mae'n debyg mai cryfder y blaenwyr oedd hwnnw - ac roedd gan Gwyn lawer i'w wneud â hynny.

Lawer gwaith, bu cefnogwyr tîm Wrecsam yn dyst i un o'r golygfeydd mwyaf cofiadwy y gellid ei gael ar gae rygbi - Gwyn yn cyrraedd sgarmes, yn cymryd y bêl ac yn troi i wynebu ei gefnwyr ei hun fel pe bai am gynnig y bêl iddyn nhw ac, yna, yn troi yn sydyn ac yn mynd am y gwrthwynebwyr nerth ei draed.

Dyna olygfa i beri arswyd ymhlith y tîm arall. Roedd gan y dorf ofn heb sôn am y rhai oedd i fod i'w rwystro a'i dynnu i lawr! Enillai Gwyn dir lawer i'w ochr ac erbyn hynny roedd cefnwyr chwim Wrecsam o fewn cyrraedd i'r llinell gais.

Chwaraeodd y tîm hwnnw o Wrecsam yn erbyn clybiau gorau Cymru. Gallent herio unrhyw dîm heb achos cywilyddio dim.

Pob un yn gosod her

Uchelgais y bechgyn hynny oedd dod at ei gilydd a phob un yn gosod her iddo'i hun sef profi fod ganddo'r ddawn i gystadlu a chyrraedd y safon ofynnol.

Doedden nhw ddim am fynd i leoedd dieithr i ennill gymaint ag allen nhw o arian a boddhau ryw berchnogion a noddwyr cefnog.

Profi rhywbeth iddyn nhw eu hunain a chael mwynhad wrth wneud, dyna oll, a rhoddent fwynhad i'r gwir gefnogwyr yr un pryd. Ie, anrhydedd oedd cael gweld Gwyn a rhai tebyg iddo yn chwarae.

Hyfforddwr arbennig

Yn ddiweddarach daeth Gwyn yn hyfforddwr arbennig - un oedd yn deall ei chwaraewyr ac un a gâi 'r gorau o'u dawn ganddyn nhw drwy roi ei orau ef bob amser.

Yn ôl y sôn roedd ei gryfder corfforol o gymorth mawr i Gwyn pan oedd wrth ei waith, hefyd. Bu i lawer penbwl swnllyd dawelu yn eithaf sydyn wrth deimlo llaw gref Gwyn ar ei war.

Ond pan nad oedd wrth ei waith, un hwyliog a chyfeillgar oedd gyda phawb. Parhaodd i gyfarch pawb yn siriol hyd y diwedd a wynebodd ar ddioddefaint blin yn ddi-ildio yn union fel yr un a wynebai pac o flaenwyr.

Nid oedd ildio yn rhan o'i bersonoliaeth. Rydym i gyd yn mynegi ein cydymdeimlad dwysaf â Pat a fu'n gefn iddo trwy gydol ei waeledd a David eu mab yn ogystal.