91Èȱ¬

O càit’ am facas, a’ falbh air faiche,
A’ siubhal leacainn no ’g astar slèibh,
Le bhian dearg maiseach, le sheang-chruth bras-mhear,
Bu bhòidhche pearsa na mac an fhèidh,
A chuinnean fiata sa ghaoith ’s e dian-ruith
Feadh thoman riabhach nan cian-bheann ceò,
Le àrd-uchd àlainn, le chabar cràcach
’S le eangaibh sàrchlis an àm na tòir.

Gur binn am chluasaibh na langan uaibhreach
A thig on ruadh-ghreigh on chruachan àrd,
Gur grinn air fuaran an eilid chuannda,
’S a laogh mun cuairt di ri luaineis bhàth,
An cluas gu claisteachd, an sùil gu faicinn,
An cinn ’s an casan co-ghrad gu lèir,
B’ i ’n obair uasal a bhith gan cuartach,
’S a’ caitheamh luaidhe le buaidh nan dèidh.

Gur tric a dh’èirich mi shiubhal slèibhe,
Ro shoillse grèine, ’s a rinn mo làmh
An làn-damh nuallach a chur na thuaineal,
’S a thoirt gu h-uallach on fhuaran bhlàr.
Ach, nis, on ghèill iad – mo neart ’s mo spèiread,
’S nach dèan mi èirigh ach mall gu triall,
Cha tog mi aonach le gadhar aotrom,
’S cha dèan mi faobhach air sraod nam bian.