91Èȱ¬

Tha Seumas Braid aithnichte mar fhear de na cluicheadairean goilf as soirbheachaile a-riamh a bharrachd air an obair a rinn e a' cruthachadh no ag atharrachadh timcheall air 400 raon-goilf. Esan a dh'fhàg Toll 8 aig cùrsa Royal Troon, Am Postage Stamp, mar a tha e an-diugh.

'S e ainm car neònach a tha sin, chanadh cuid, air toll a tha a' cur eagail a bheatha air cluicheadair proifeiseanta sam bith.

Còrr air ceud bliadhna bhon a chuir Braid crìoch air, tha Marsaili NicAoidh air a bhith a' cuimhneachadh air ailtear, cluicheadair goilf - agus a seanair fhèin.

Rinn Braid rud a tha glè bheag de chluicheadairean goilf eile air a choileanadh.

Bhuannaich e còig tiotalan Open (1901, 1905, 1906, 1908, 1910) le dìreach ceathrar eile san aon roinn.

"B' e duine gu math laghach a bh' ann, bha e caran sàmhach agus bha a shùilean a' deàrrsadh," tha Marsaili ag ràdh.

"Bha e air a bheò-ghlacadh le goilf agus bha e comasach dha cluich a h-uile là - sin an aon rud a bha e ag iarraidh a dhèanamh agus rinn e sin fad a bheatha."

Chaidh dòigh-chluiche Braid a dhealbhachadh mar "devine fury" ach b' e duine gasta a bh' ann air agus far an raon-ghoilf tha e coltach.

Às dèidh dha a' chiad Open aige aig Muirfield a bhuannachadh ann an 1901, ghluais e sìos a Shasainn airson a dhol na chiad ghoilfear proifeiseanta aig Walton-Heath.

Dh'fhuirich e an sin an còrr de a bheatha, agus b' àbhaist dha fuireach le a theaghlach ann an Alba nuair a bha e ag obair air cùrsaichean san dùthaich.

"Bhiodh e a' bruidhinn mun teaghlach aige nuair a bha e còmhla rinn, an àite goilf," thuirt Marsaili.

B' e Seumas Braid an aon chluicheadair Eòrpach, gus an do rinn Pàdraig Harrington an leithid aig Royal Birkdale ann an 2008, a ghlèidh tiotal Open nuair a bhuannaich e ann an 1906.

Rud air leth ma smaoinicheas tu nach robh e na aonar le sàr-thàlant air an raon-ghoilf aig deireadh na 19mh agus aig toiseach na 20mh linne.

Eadar 1894 agus 1914, bhuannaich Braid agus dithis eile, Harry Vardon agus John Henry Taylor 16 tiotalan a-mach à 20 mus do thòisich an Cogadh Mòr.

Mar sin, tha an triùir aca aithnichte mar 'The Great Triumvirate'.

Bha gu leòr farpais eadar an triùir air an raon-ghoilf, ach cothromach ri càch a chèile.

"Bha iad nan deagh-charaidean," thuirt Marsaili.

"Chuir e ris an spòrs aige nuair a b' àbhaist dha a bhith a' cluich nam farpaisean Open... thug e tòrr a bharrachd toileachais dha.

"Mura robh an dàimh ann eatorra, bhiodh e fhathast dàna leis fhèin ach chòrd e ris a bhith còmhla riutha," thuirt Marsaili le gàire air a h-aodann a' smaoineachadh air an triùir aca còmhla.

Nuair a chaidh faighneachd dhith an robh i an dùil gun robh a sheanair gu bhith cho cudromach agus cho mòr san spòrs, bha freagairt shìmplidh aig Marsaili.

"Cha robh idir!" is i a' gàireachdainn.

Dh'aidich Marsaili nach robh fios aice dè cho ainmeil 's a bha e gus an robh i faisg air 90 bliadhna de dh'aois.

"Bha an dealbh sin agam a' crochadh an seo," thuirt Marsaili a' sealltainn dhomh duilleag-aghaidh Vanity Fair.

"Thàinig an seann duine seo a chèilidh orm - duine air leth a bh' ann... rinn e tòrr anns an dà chogadh agus bha gu leòr urraim agam dha.

"Co-dhiù, shuidh e sìos, chunnaic e an dealbh agus dh'fhaighnich e 'cò tha siud?'

"Thuirt mi gur e mo sheanair a bh' ann, Seumas Braid. 'Feumaidh mi seasamh an-àirde ma thà!' thuirt e agus sin a rinn e, am bodach beag a bha seo.

"Thàinig e a-steach orm an là sin, ma bha urram aig an duine seo dha, 's e fear cudromach a bh' anns mo sheanair - ach cha robh am balach aige no a bhana-chliamhann a' dèanamh cus dheth.

B' e cuideigin san teaghlach a bh' ann - sin e," thuirt Marsaili, is i pròiseil.

"Chan eil e a' tachairt cho tric a-nis, leis gu bheil mi faisg air 98 bliadhna de dh'aois ach tha e a' còrdadh rium a bhith a' cluinntinn daoine a' bruidhinn air - bha dùil agamsa gur e dìreach duine snog a bh' ann," thuirt Marsaili.

"Bha gaol agam air leis gur e mo sheanair a bh' ann."